maandag 8 augustus 2011

laatste 8 minuten

enfin want ik zien dat ik ni zo overdreven veel tijd meer heb
ik moet subiet nog met een krokodil gaan badmintonnen
ik krijg hier just een sms'ke dat die ongeduldig wordt
wat is er gebeurd?
na veel vijven en zessen dwingt die nadia mij ertoe
om toch maar apart te slapen
die vertrouwt mij ni snachts
maar daar was maar één logeerkamer
dus tegen dien boer deden wij precies of wij lagen samen
maar in het geheim
zonder dat dien boer da wist
zijn kik in het midden van de nacht
met een slaapkussen onder m'nen arm
naar de badkamer gelopen
heb ik daar een paar dekens in het ligbad gelegd
en zijn ik gaan proberen om daar in die badkamer
een oog dicht te doen -
een van de ergste, minst confortabele nachten van m'n leven,
normaal zou ik ni in slaap zijn gevallen
maar nu was ik oververmoeid omdak
veertien uur aan een stuk
aan het autorijden was geweest
dus nu sukkelden ik op een moment toch
een heel klein beetje in slaap
ik droomde zelfs
dak terug thuis was en dat ik thuis in de hof
de bloemen water aan het geven was
ik dacht nog: ik gaan nooit meer van huis, hiér is het goed
maar ineens 
worre kik toch wakker
namelijk 
opnief door een 
onbeschrijfelijk luguber geluid
precies het geluid van een stuk hout dat ze over een stuk metaal krabben
zo krriiiiii kriiiiii ik denk wa is dees
hiermee met dees geluid maken ze zelfs van sinterklaas een lustmoordenaar
ik doen die badkamerdeur open, iiiii,
en in het kaarslicht, in die slaapkamer,
zien ik
een supergroot; knorrend varken
met een blauw klak op
en boerenklompen aan
dus na zn uren was da zeker en vast dien boer
maar nu was het vollemaan
dus da verhaal van die lifter klopte toch
dr leefde hier in deze akelige boerderij
een weervarken, dus gelijk as een weerwolf, maar dan een varken

en
da weervarken
is ermee bezig, nu zien ik het,
om met vork en mes
mijn vriendin, nadia van den hoof, lief meisje,
op een rond diep bord te leggen
in stukken te snijden
en op te eten -
normaal gezien zou ik naar voren zijn gesprongen
om die nadia nog te helpen, om die nog te redden
maar nu had da weinig zin, ze lag al in stukken van een
mijn beste vriendin,
wa gaat die haar moeder hiervan zeggen,
hoe moet ik dees uitleggen strak?
niks aan te doen,
da varken is haar aan het opeten
en met veel smaak ook nog is,
die pakt er een zoutvatje bij,
die giet kokend heten béernaise over nadia haar gezicht
steekt een vork in die haar ogen
eet die haar oogbollen op,
alles da ge wilt;
enfin, alles da ge Ni wilt
dees was té erg;
ik loop terug naar die badkamer
ik denk, dan gaan ik lopen langs het venster
maar 
da besef ik nu pas
d'r is in die badkamer geen venster
alleen een lavavo
maar langs daar kunde ni weg
tenzij da ge een heel klein viske zijt
maar da zijn ik ni, ik zijn een mens,
nu mee dak daar rond loop op zoek naar een manier om
weg te vluchten
stoot ik een handdoekenrekske omver
met veel lawijt
per ongeluk
klabammmm -
en
waar ik bang voor was, gebeurt:
da weervarken hoort mij,
da weervarken beseft: de vitalski is in die badkamer!
dus da beest komt naar mij toe gelopen
op vier poten
maar met een gruwelijke kop met 280 snijtanden
en ogen da licht geven in den donker
ik denk
wa nu?
as ik daarmee moet vechten,
da gaan ik verliezen
ni omdat ik ni sterk genoeg zou zijn,
ik slaag hier iedereen tegen de grond as het moet
maar wel omda ik een dierenvriend ben
as ik da varken zou kunnen vermorzelen
dan zou ik het waarschijnlijk nog ni doen, namelijk uit compassie
maar ik wil ook ni
worre opgegeten
dus da zijn allemaal van die problemen
da een mens ambeteren
in het uur van de dood,
ik kan het ni anders vertellen,

da varken valt in die badkamer naar binnen,
ik spring over die zijne schouder
naar binnen in die badkamer,
ik spring naar den trap
da varken pakt mij bij mijn enkels`
bijt in mijn onderbroek
gelukkig voel ik daar ni veel van
alleen da beest zijne zever druppelt al direct langs allebei mijn knieën,
wij doen allebei zonder da we da willen de koprol naar beneden
langs dien trap,
daar beneden komen wij in een soort werkschuur,
daar liggen overal hoefijzers en klinknagels,
tangen en boormachines en ineens
valt mijn oog op een hamer -
nu mee
dat het weervarken
begonnen is
met
keihard
aan mijn tepels te knabbelen,
ik wil da ni maar ik kan da ni tegen houden,
dat doe zeer en da kietelt tegelijk,
grijp ik met allebei mijn handen
Naar dien hamer
en wat doen ik,
ik hoop dat jullie mij da ni kwalijk nemen,
maar ik had gewoon geen keuze
het was hij of ikke
met dien hamer
klop ik pal bovenop da weervarken zijne kop;
die z'n brains, die z'n hersenen spatten letterlijk
in tienduzend stukskes door die schuur
bloed tegen de gordijnen
stukses van die z'n kop tegen het plafond
aaaaa roept da varken;
met dien hamer slaag ik daar nog is vijf, zes keren keihard tegenaan
zo oempf oempf zes, zeven keren na mekaar
op den duur is da geen varken nimmeer
op den duur is da appelspijs
ge moet oppassen
of ge schuift daarin uit.
zo is da geëindigd. 
ik loop naar buiten
langs de deur
ik stoot nog mijne kop tegen die deur
omdat daar alle deur zo overdreven laag zijn
en 
ik spring in mijn mercedes en
ik rij weg.

onderweg heb ik dan ook nog die lifter 
tegen zijn sokken gereden
ik wou da ni maar die stond daar te liften
en ik was zo verschoten door alles dat er gebeurd was
dus ik wou remmen
maar per ongeluk
in plaats van te remmen
draai ik met mijn stuur zo
en rij ik die lifter van z'n sokken
- hoe moet ik dan aan die zn moeder gaan uitleggen,
nu da weer,
das al den derden dooien op een halfuur tijd.

maar da is dus ongeveer mijn verhaal,
ik geef toe het probleem van dees verhaal is
dat da wel een griezelig verhaal is
maar tegelijk precies ook een beetje een belachelijk verhaal...
niemand gelooft da.
mensen willen mij wel troosten, van amai
wa hebde gij allemaal mee gemaakt
drinkt een taske koffie,
ruste gij maar eens goed uit en komt terug tot u zelf
maar tegelijk zien ik de mensen denken
wat die vertelt hier
da is ene flauwekul, zo'n weervarken besta ni, da heetf ook nooit bestaan,
en behalve dat het ni bestaat is het dan ook nog is
ongelooflijk belachelijk.
da is mijn probleem
da ik voor de rest ni meer kan slapen van de schrik
maar dat tegelijkertijd
heel de wereld mij uitlacht.
leeft daar maar is mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten